این روزا خیلی گیجو سردرگمم.دلمم میخاد یکی باشه که منو ارومم کنه و از این گرداب نجات بده. خسته شدم.از زندگی...اخه منه بدبخت مگه چند سالمه؟همش 18 سالمه.چرا باید تو این سن عاشق یکی بشم که رسیدن بهش نا ممکنه.خدایا منو ببین...خواهش میکنم. چرا مثل قبل دیگه حست نمیکنم؟!خدایا مگه همش هوامو نداشتی؟من همون بنده مغرورتم.همونکه جز خودت کسیو قبول نداشت،اونی که فقط و فقط تو رو داشت و داره.اخه من درد دلمو به کی بگم.غرورمم نمیزاره از ته دلم برم قصه این عشق لعنتیمو واسه بهترین دوستم،رویا تعریف کنم.میدونم اون میتونه ارومم کنه ولی نمیدونم چرا همش حس کردم اون یه حس حسادت داره بهم!خدایا میدونم اشتباهه...میدونم به بزرگیت قسم میدونم. میدونم این راهیو که دارم میرم اشتباهه.میدونم اخرش میخورم به بن بست...میدونم بش نمیرسم. منه احمق عاشق چیش شدم اخه؟!عاشق پولی که نداره،عاشق حسی که در حد خوبی های من نیست!،عاشق قیافش که من ازش سرترم باز،عاشق مرام و منشش که جالب نیست!،یا عاشق پاکیش که سیاه بود؟! گاهی اوقات،نه بیشتر اوقات حس میکنم اون منو بخاطر قیافمو و پولم میخاد و واین که مثل دخترای دیگه اویزون نیستم! اگه اینه لعنت به این عشق... خدایــــــــا کمکم کن.بت نیاز دارم...بیشتر از هر وقت...خدا من نمیتونم تو حال زندگی کنم.نگران ایندمم و پایان این عشق و عاشقی،نگران روزام که داره بی هدف از دست میره،نگران خوانوادم که بم اعتماد دارن،نمیخام خیانت کنم در حقشون... ونمیخام عشق دروغی تحویل کسی بدم که دوسش دارم. کاش میتونم بگم عزیـــزم،عمـــرم،نفســـم،زندگیــــم...تو در حد من نیستی!لطفا برو! اوج بی رحمیه میدونم ولی کاش سنگدل بودم،کاش... خدایا منو میبینی؟اینجـــــام!

نوشته شده در سه شنبه 8 آذر 1390برچسب:,ساعت 22:46 توسط مریم|